باران کند،
باران رقت بار،
همواره در عبور:
وقت عبور تاریخ
باران می‌آید
و وقت عبور از تاریخ
باران به خانه بازمی‌گردد.
این شیشه‌های مه‌گرفته
اندوه خدایان‌اند
و اطلسی‌های کنج خیابان
خیال کند عبور.
در قلب من - که از خدا می‌سرایم-
صدها خدای ملول آرمیده‌اند
و قطرات باران
چون بوسه‌های کند و رقت‌بار
اندوه تاریخ‌اند،
خیس و مدام،
همواره خیس‌تر.
درباره این سایت